Το χώμα που περπάτησα... μία ιστορία τραύματος και συλλογικής μνήμης - Δημοσίευση στη Huffington Post
- katerinazerma
- 14 hours ago
- 2 min read
Updated: 2 hours ago
Στο νέο μου άρθρο μου που δημοσιεύτηκε στη Huffington Post, και με αφορμή την εισβολή στην Κύπρο, μοιράζομαι προσωπικές σκέψεις για το συλλογικό τραύμα, τη μνήμη και την ανθεκτικότητα.
Μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο απευθείας στη Huffington Post εδώ
Η μνήμη δεν είναι απλώς μια ανάκληση εικόνων· είναι ένας ζωντανός διάλογος με τον εαυτό, τους άλλους και την ιστορία μας. Το συλλογικό τραύμα, η απώλεια και η ανθεκτικότητα συνδέονται βαθιά με τον τρόπο που αφηγούμαστε όσα ζήσαμε.
Η μνήμη ως πράξη αντίστασης απέναντι στο τραύμα
Από την Αμμόχωστο του ’74 στην ψυχική διεργασία
Σε ένα χωριό κοντά στην Αμμόχωστο, άνθρωποι που ήταν παιδιά το καλοκαίρι της εισβολής του ’74, άπλωσαν πάνω σε ένα χαρτί τη γειτονιά που χάθηκε. Δεν ήταν μια απλή ανάμνηση· ήταν τελετουργία μνήμης. Μια συλλογική προσπάθεια να δοθεί ξανά μορφή σε ό,τι έσβησε, μια πράξη αντίστασης στη λήθη.
Το τραύμα που μεταφέρεται
Η σιωπή και οι ανείπωτες ιστορίες
Το τραύμα δεν αφορά μόνο όσους το έζησαν. Μεταβιβάζεται μέσα από τη σιωπή, τα μισόλογα, τα βλέμματα που δεν αντέχουν να συναντήσουν την αλήθεια. Οι επόμενες γενιές κουβαλούν αυτό το ασυνείδητο φορτίο.
Η συμβολή της επιστήμης
Η νευροεπιστήμη και η επιγενετική μας δείχνουν ότι οι μνήμες και τα τραύματα μπορούν να μεταβιβαστούν βιολογικά. Όμως μαζί με αυτά, μεταφέρεται και η ανθεκτικότητα· η ικανότητα να αντέχουμε, να μετατρέπουμε την απώλεια σε ιστορία και να τη μοιραζόμαστε.
Η αφήγηση ως γέφυρα θεραπείας
Η δύναμη της αφήγησης
Το τραύμα δεν είναι μόνο το γεγονός, αλλά ο τρόπος που ενσωματώνεται ή μένει ασύνδετο μέσα στον ψυχισμό. Η αφήγηση λειτουργεί ως γέφυρα: δεν σβήνει την απώλεια, αλλά της δίνει θέση μέσα στο συνεχές της ζωής.
Από την απώλεια στη θεραπεία
Όταν οι ιστορίες μοιράζονται, η μνήμη γίνεται πράξη θεραπείας. Το χώμα που περπάτησα δεν είναι μόνο γη· είναι ιστορία, μνήμη και αντίσταση. Είναι η ανάγκη να κρατήσουμε κάτι ζωντανό και η υπενθύμιση ότι μέσα από τον πόνο μπορούμε να βρούμε νόημα, σύνδεση και θεραπεία.
Ερωτήματα για αναστοχασμό:
Ποιες μνήμες μέσα σου νιώθεις ότι σε κρατούν συνδεδεμένο/η με την ιστορία σου;
Υπάρχουν «σιωπές» ή ανείπωτες ιστορίες στην οικογένειά σου που συνεχίζουν να σε επηρεάζουν;
Πώς μπορεί η αφήγηση –το να μοιραστείς την εμπειρία σου– να γίνει γέφυρα θεραπείας;
Τι σημαίνει για σένα «ανθεκτικότητα» απέναντι σε μια απώλεια;
Ποιο «χώμα που περπάτησες» κουβαλάς μέσα σου μέχρι σήμερα;
📄 Διαβάστε το πλήρες άρθρο στη Huffington Post.
Ως ψυχοθεραπεύτρια, εργάζομαι συχνά με συλλογικά και ατομικά τραύματα. Περισσότερα για τη δουλειά μου μπορείτε να δείτε εδώ
#Ψυχοθεραπεία #ΣυλλογικόΤραύμα #Μνήμη #Ανθεκτικότητα #Ψυχολογία #HuffingtonPost #ΚατερίναΖέρμα #τραύμα #συλλογική_μνήμη





Comments